Gözlüklü İskelet

 

Şöyle bir an var, bir duygu, bir his. Kasım ayında, soğukların emeklemeyi bırakıp yürümeye başladığı günlerde yağan yağmur anında yaşanan soğuk hissi. Yüzünde, bacaklarında ve ellerinde hissedersin hani, koşuşturma esnasında sokakta, burnundan içeriye giren o his… Kapüşonun veya şemsiyen yoksa eğer bir çatı saçağından, bir dükkan tabelasından ya da altından geçerken eğildiğin sokak ağacının bir dalından düşüp ensenden içeriye giren ve tüylerini diken diken eden o his. Kasım’ın kucağından, seni bir kedi yavrusunu tutar gibi ama soğuk kucağından kaçmak için mücadele edersin. Sonra bir sıcaklığa atarsın kendini, bir banka şubesine, bir markete veya bir ofise… Sıcak ama havasız ve yabancı bir hislesindir şimdi. Sanki oraya ait değişmiş gibi, Kasım’ın soğuk kucağını tercih edebilecek kadar yabancı bir his.

Merhaba değerli dostlar, bu yazımın konusu oyun oynamayı seven ve oyun kategorisinde içerik üreten hemen hemen herkesin oynadığı, oynamayanın dövüldüğü, atmosferiyle insanı gerim gerim geren ünlü korku oyunu Outlast serisinin ikincisi olan Outlast 2 ile ilgili. Korktum, gerildim, kaçtım, saklandım ve şimdi de yazıyorum.