Gözlüklü İskelet

 

Şöyle bir an var, bir duygu, bir his. Kasım ayında, soğukların emeklemeyi bırakıp yürümeye başladığı günlerde yağan yağmur anında yaşanan soğuk hissi. Yüzünde, bacaklarında ve ellerinde hissedersin hani, koşuşturma esnasında sokakta, burnundan içeriye giren o his… Kapüşonun veya şemsiyen yoksa eğer bir çatı saçağından, bir dükkan tabelasından ya da altından geçerken eğildiğin sokak ağacının bir dalından düşüp ensenden içeriye giren ve tüylerini diken diken eden o his. Kasım’ın kucağından, seni bir kedi yavrusunu tutar gibi ama soğuk kucağından kaçmak için mücadele edersin. Sonra bir sıcaklığa atarsın kendini, bir banka şubesine, bir markete veya bir ofise… Sıcak ama havasız ve yabancı bir hislesindir şimdi. Sanki oraya ait değişmiş gibi, Kasım’ın soğuk kucağını tercih edebilecek kadar yabancı bir his.

Merhaba değerli dostlar, bu yazımın konusu oyun oynamayı seven ve oyun kategorisinde içerik üreten hemen hemen herkesin oynadığı, oynamayanın dövüldüğü, atmosferiyle insanı gerim gerim geren ünlü korku oyunu Outlast serisinin ikincisi olan Outlast 2 ile ilgili. Korktum, gerildim, kaçtım, saklandım ve şimdi de yazıyorum.

Merhaba değerli dostlar, bu yazıda Yuppie Pscyho isimli bulmaca, korku, keşif ve hayatta kalma özelliklerini harmanlayan piksel grafiklere sahip harika bir oyundan bahsedeceğim. Yani ben oyunu beğendim en azından. Piksel grafikli oyunları seviyorum. Neyse giriş bölümünü çok uzatmadan direk oyunla ilgili görüşlerimi paylaşacağım detaylara geçelim.

Geçen gün markete gittim. Alacaklarımı aldım ve ödeme için sırada bekliyordum!