Gözlüklü İskelet

Bazen hayatın akışının içinde şöyle bir durup “Ne oluyor yahu?” diyerek düşündüğünüz ve zamanın bu yüksek temposunda kısa bir mola aldığınız oldu mu? Bu molaları zaman zaman almak lazım. Hep durup durum değerlendirmesi yapabiliriz hem de biraz dinlenmiş oluruz. Ara sıra yaptıklarımıza ara vermek te yarar var. Oyun dünyasının o hareketli ve yüksek tempolu akışının içinde de Path Of Giants şöyle bir durup “Ne oluyor yahu?” dedirten ve bize kısa bir mola şansı tanıyan tatlı bir bulmaca oyunu. Hadi gelin biraz rahatlayalım.

Bazı oyunların grafiklerine âşık olursunuz, bazı oyunların hikâyesi çok iyidir, bazı oyunların ise burada tam anlatamayacağım bir çekiciliği olur. Annie: Last Hope (Bundan sonra sadece Annie diyeceğim) isimli oyunla ilk karşılaştığımda içim o anlatamadığım hislerle doldu. Bu oyunla ilgili; o anlatamadığım hislerimi anlatmaya çalışacağım.

Bazı oyunlar var zor, bazı oyunlar var; bazı bölümlerini geçmek zor, bazı oyunlar var hayal kırıklığı! Bugün sizlere YAGA isimli oyunu ve bu oyunda yaşadığım hayal kırıklıklarımı anlatacağım. Bağımsız oyunlar büyük bütçeli oyunlardan daha çok hoşuma gidiyor. Bunun birçok sebebi var, mesela; illüstrasyona olan ilgim, daha yaratıcı ve benzersiz olmaları vs. YAGA da böyleydi. Bağımsız bir yapımdı, Türkçe dil desteği vardı, çizimleri güzeldi... Heyecanla aldım ve oynamaya başladım. Bölümler ilerledikçe heyecanım ve sevincim giderek mutsuzluğa dönüşmeye başladı.

Küçükken bizlere sorulan “Büyüyünce ne olmak istersiniz?” sorusuna “Astronot” diye cevap vermiştim. Ama bunun nedeni bu mesleği bildiğim ya da istediğimden değildi. İlkokulda sorulan bu soruya verdiğim cevabın nedeni sınıftaki arkadaşlarımdan daha etkileyici bir meslek söyleme çabasının sonucuydu sadece. Yani birisi “Atom Mühendisi” deseydi ben de “Hiper Optik Basküler Dondurucu Uzmanı” derdim ve çocukken bu şekilde üste çıkma çabası çok normaldi. Çocukluğumuzdaki cevaplarını bırakırsam; o soruya hala cevap veremedim, belki bir sonraki yaşamımda… Ama hayalimde dedektif, araştırmacı gazeteci, arkeoloji gibi; gizemleri araştırma üzerine odaklanabileceğim meslekler vardı. Bir film izlerken, bir olayı anlamaya çalışırken hala ipuçları arar dururum

Şu an saat 02:01. Size dürüst olmak istediğim için tam saati yazdım. İlginç bir saat oldu. Eğer yazıya bir dakika önce başlayabilseydim yine dürüst olacaktım ama gerçek bir sahte saat görüntüsü verecekti. Neyse…

Merhaba değerli dostlar, bu aralar çok merak saldığım bulmaca oyunlardan birisi olan ve 27 Mart 2020’de çıkış yapan Oneiros iismli oyunla ilgili görüşlerimi paylaşacağım. Oyunun dikkat çeken bir yanı oyunun yapımcısı olan Coal Valley Games stüdyonun tek kişilik bir ekipten oluşması. Bu belki de normal bir durumdur ama bana ilginç geldi.

Bazı oyunlar var, hayattaki bazı şeyler gibiler; orada duruyorlar, her gün yanından geçiyorsunuz, görüyorsunuz, duyuyorsunuz ama bir türlü onu incelemeye, yakından tanımaya zaman bulamıyorsunuz. Bu bazen çıplak ayakla çimlerde gezmek, bazen de serin sulara balıklama atlamak gibi oluyor. Hep oradalar ama işte… Bir çekince, aman boş ver sonra yaparım aptallığı… Bazen de mecburiyetlerden, imkânsızlıklardan dolayı onlara yaklaşmıyorsunuz. Ori de benim için öyleydi. Çok duymuştum, çok görmüştüm, çok oynamak istemiştim ama uzun bir süre olmadı. Sonra bir gün…