Sınırda

Yapabileceklerimizin sınırlı, yapmak istediklerimizin sınırsız olduğu bir yerdeyiz. İlk kim başarır bilmiyorum ama bir gün birisi çıkıp yapabileceklerinde sınır tanımayacak. Şu an için bizim yapabileceklerimiz sınırlı; maaşımızla sınırlı, sosyal çevremizle, ailemizle, babamızın işiyle, boyumuzla, kilomuzla, saçımızla, derimizin rengiyle, konuştuğumuz dille, tahsilimizle, kocamızla, eşimizle, çocuklarımızla, hükümetlerin, sermayenin ve ordunun isteğiyle sınırlı. Ama sınırlar ihlal edilebilir elbette!

Sınırı geçmek isteyen göçmenleriz biz. Bazı sınırlar tehlikesiz, bazı sınırlar çok tehlikeli, bazı sınırlar çok yakın, bazı sınırlar çok uzak. Nasıl olursa olsun değişmeyen şey her sınır kapısında güvenlik olduğu gerçeği. İşin ilginci ya da sınırlar ve göçmenler arasında kalan ilginç kitle, gerçekten çok ilginç! Sınırı koruyanlar sınırın "bir tarafı" adına oradalar ama aslında onlar da başka sınırları aşmak ve diğer tarafa geçmek istiyorlar ki asıl ilginçlik burada ortaya çıkıyor; o sınırlarda da güvenlik var ve o güvenliğin aşmak istediği sınırlarda da, da da, da da? Birbirine geçmiş, karma karışık bir sınırlar silsilesi bu; sınırlar, sınırın diğer tarafları, sınırı geçmek isteyenler, sınırın geçilmesine mani olanlar.

Her gün binlerce kişi güne uyanıp sınırı geçme kararı alıyor. Bazı kararlar sadece karar olarak kalırken bazı kararlar eyleme dönüşüyor. Eyleme dönüşen bazı karalar acıyla son buluyor, bazıları başarılı oluyor, bazıları başlamadan bitiyor, bazıları boşa geçen bir ömre dönüyor. Hoş, sınırı geçsen de değişen bir şey olmuyor çünkü bir süre sonra aslında yanlış tarafta olduğunu düşünüyor ve başka sınırları geçmeye çalışıyorsun. Neden? Neden bu kadar meraklıyız sınırları geçmeye? Belki de sınırların bu kadar cazip olmasının nedeni sınırların olmasıdır! Orada bir sınır var uzakta?

Sınırlı bir zamanı sınırsız sınırları geçmek için harcayıp gidiyoruz. Belki de yapacak başka bir şey yoktur, kim bilir!