Somerville inceleme

Her oyuncunun gözü büyüklerde olmuyor, “AAA sonunda çıkmış!” diye heyecanlandığımız bağımsız yapımlar da var. Öyleler ki, bağımsızlar ama şeref kürsüsünde yer alabiliyorlar (Örnek: Stray). Tabii latife yapıyorum… Neden diyeceksiniz? Büyük yapımlar diyoruz çünkü arkasındaki firmalar büyük yoksa oyunun büyüklüğünden değil yani. Oyuncu olan herkes bilir ki, bir oyunu büyük yapan oynarken oyunun kendisine verdiği hissiyattır, heyecan, keyif, yeniden oynama isteğidir. Oyunun ağırlığı ve büyüklüğü zihinde kalan o enfes tattadır. Bu tadı büyük bir çoğunluk almışsa o oyun büyük oyundur. Burada ekstra tartışma olabilir: çok oyuncunun beğendiği oyun mu büyük oyundur diye ama şimdi o tartışmaya girmek istemiyorum.  

⭐⭐⭐

Velhasıl kelam, Somerville de ağzımızda güzel bir tat bıraksın diye beklediğim bir oyundu. Çünkü daha önce harika bir oyun oynama imkanım olmuş (İnside) ve zihnimde muhteşem bir etki bırakmıştı. Bu tadı yeniden hissetmek istiyordum. Nihayet 15 Kasım 2022 tarihinde bu amacıma ulaştım. Peki, aradığım lezzeti buldum mu? Bakalım…

Çarpıcı bir başlangıç

Somerville çok çarpıcı bir başlangıç yaptı benim için. Oyunun giriş bölümü; müzikleri, kamera açıları, yazılar bir festival filmi havasındaydı. Genel olarak oyunun bütününde bu havayı hissettiğimi belirtmek istiyorum. Bir illüstrasyon aşığı olarak oyunun grafiklerini, renklerini ve ışıklandırmalarını da beğendim. 

Somerville bizi üstten izlediğimiz arabayla yapılan bir gece yolculuğuyla karşılıyor.Güzel bir müziğin eşliğinde devam eden yolculuk uzaktan izlediğimiz bir açıda; araçtakilerin bir eve yanaşmasıyla son buluyor. Araçtan anne, baba, çocuk ve bir köpek (Oyunda ismini “Garip” koymuştum) iniyor. Arabadan inen aile yavaş yavaş eve giriyor, daha sonra ekranda oyunun ismi görünüyor “Somerville” ve ardından ekran kararıyor. Kararan ekranda “Yazan ve Yöneten Chris Olsen” yazıyor. Harika! Gerçekten etkileyiciydi. 

Somerville Jumpship isimli firmanın ilk oyunu. Oyunun yönetmeni olan Chris Olsen ise Playdead'in (İki ünlü oyunun; Inside ve Limbo’yu yapan firma) eski CEO'su ve kurucu ortağı. Somerville’de İnside esintileri görmemiz de bu yüzden sanırım. Somerville genel olarak Playdead’in ünlü iki oyununa benzer özellikler taşıyor. Konuşmayan karakterler, deneme yanılma yoluyla çözmeye çalıştığımız bulmacalar ve etkileyici atmosfer. Hikayesi de fena değil.

İstila

Somerville oyunun girişinde yaptığı çarpıcı etkiyi oyunun hikayesine başlarken de gerçekleştiriyor. Yolculuktan gelen aile tv karşısında uyuya kalmış durumdayken ailenin en küçüğü olan çocuk uyanıyor. Bu anda kontrol artık bize geçiyor. Çiftimizin minik çocukları olarak oyundaki ilk hamlemizi yapıyoruz. Hazır anne ve babamız uyurken yürümeye yeni başlamış bir  çocuk olarak evde keşfe çıkıyoruz. Tek başımıza yaptığımız bu tehlikeli keşifte başımız küçük bir derde giriyor ve tv karşısında uyuyan annemiz çıkardığımız seslere uyanıp bir anne refleksi ile hızlıca yanımıza geliyor. (Anne çocuğu kontrolüne eladığı andan sonra biz artık çocuğu değil babayı kontrol etmeye başlıyoruz). O esnada baba da uyanıyor. Neler olduğunu anlamaya çalışırken ailenin son bireyi olan köpeği beslemesi gerektiğini düşünüyor (Çünkü köpek o sırada mama kabını ağzına alıp etrafımızda dolaşıyor). Bodrum katına inip köpeğin mamasını alıyoruz ve üst kata çıkıyoruz derken… Hiç beklemediğimiz anda bir şeyler oluyor ve kendimizi bir uzaylı istilasının ortasında buluyoruz!. Neler olduğunu anlamak için dışarıya çıkıyoruz. İnanılmaz manzara! Etkileyici bir müzik ve neler olduğunu anlamaya çalışan ailenin (Aynı zamanda oyuncunun) şaşkın bakışları arasında bir uzaylı istilası altında olduğumuzu anlıyoruz. 

Oyunun giriş bölümü gibi; oyunun kontrolü oyuncuya verildikten sonraki oyunun hikayesine giriş bölümü de son derece etkileyiciydi. Etkileyici sahneler, renkler, müzikler ve atmosfer oyunun bütününde mevcut olaylar ama oynanış biraz sıkıntılı!

Optimizasyon istilası

Son zamanlarda büyük beklenti içinde olup da hayal kırıklığına uğradığım ikinci oyun Somerville oldu. İlk hayal kırıklığımı A Plague Tale: Requiem ile yaşamıştım. Oyunun berbat optimizasyonu tüm oyun zevkimin içine etmişti.  İkinci hayal kırıklığını da Somerville ile yaşadım. Somerville optimizasyon sorunu olan bir oyun. Belki sonra yamayla düzelecektir ama ben oynarken bozuk bir optimizasyonla oynadım. 

Derinlik sıkıntısı

Somerville her ne kadar Inside ve Limbo esintisi taşısa da, oynanış olarak Little Nightmares’e daha çok benziyor. Oyunda sadece sağdan sola veya soldan sağa hareket etmiyoruz. Ekrandan uzağa gidip gelebiliyoruz. Bu derinlik algısı zaman zaman çok sıkıntı yaratıyor. Mesela ekrandan uzak bir yerde geçiş var ama o geçişe karakterimizi denk getiremiyoruz çünkü derinlik bizi yanıltıyor veya karakterimizin bulunduğu bölgeden diğer bölgeye geçmesi gereken bir yer var ama hem kamera hareketi hem de derinlik algısı yüzünden geçmemiz gereken yeri bir türlü göremiyoruz. Bu durumda bize zaman kaybettiriyor. Elbette oyunda zamana karşı bir oynanış yok ama doğru hamleyi yapmak için boş yere uğraşıyoruz ki, bu oyunun bir bulmacası da değil! 

Sen zahmet etme!

Somerville’de koşma, eğilme, kalkma gibi mekanikler oyuncuya bırakılmamış. Yani istediğimiz zaman bu mekanikleri kullanamıyoruz. Oyun, gerekli yerlerde karakterin koşmasını, eğilmesini gerçekleştiriyor. Buna alışmak biraz zor oldu çünkü insan istiyor ki bu hareketleri ben yapayım ve oyunla bir bütünlük kurayım ama yok! Oyunda yapabildiğimiz mekanikler tutma, çekme, döndürme gibi basit aksiyonlar. 

Oyun etkileşim kurmamız gereken konularda da bize yardımcı oluyor. Etkileşime girmemiz gereken yerlerde turuncu renkler var. Mesela bir kovayı tutmamız gerekirse bunu hemen; kovanın sapının turuncu renkte olmasından anlıyoruz. . 

Bulmacalar

Somerville bazı oyunlarda zaman manipülasyonu kullanılması gibi bulmacalarının çözebilmesi için oyunculara madde manipülasyonunu kullandırıyor. Geçmemiz gereken yerlerde ışığı da kullanarak; maddeleri katıya veya sıvıya çevirerek kendimize yol açıyoruz. Yukarıda bahsettiğim derinlik algısı sorunu nedeniyle bazı bulmacaları çözmekte zorlandığım oldu ama genel olarak bulmacaları beğendim. 

Toparlayalım

İtiraf etmeliyim ki, oyunun son kısmında biraz sıkılmaya başlamıştım. Belki de son bölümü gereksiz yere uzatmışlar, bilemiyorum! Somerville bir bütün olarak baktığımızda güzel bir oyun. Etkileyici girişi, ilginç hikayesi ve tartışmaya açık sonuyla son zamanlarda oynamaktan keyif aldığım bir oyun oldu. Oyunun atmosferi, grafikler, renkler, müzikler ve zaman zaman sıkıntı çıkarsa da oynanışı güzeldi. Somerville de tıpkı benzerleri İnside ve Limbo gibi çok uzun olmayan bir yapım. Yaklaşık dört saatlik oynama süresinde bana ilginç zamanlar yaşattı. Bir güncelleme ile hataların düzeltileceğini düşünüyorum ve oyuna puanım 3 yıldız.

• Geliştirici: JUMPSHIP (Based in Guildford, United Kingdom)
• Çıkış Tarihi: 15 Kasım 2022
• Platformlar: Epic Games, Steam