Gözlüklü İskelet

" Neden olmasın? " diye düşünüyordu; uzaktaki yoldan gelen kamyon seslerinin, dışarıdaki bir kaç yalnız kuş cıvıltısının ve öğlen sıcağının tam ortasında, her şeyden bıkmış, hayattan bezmiş, içinde bulunduğu toplumdaki insanların yamyamlıklarından tiksinmiş ve bu bir düzeni olmayan toplumda -ona göre düzeni olmayan bu şeye toplum da denemezdi, bunlar olsa olsa bir yığındı - maalesef kendisinin de ait olduğu bu yığının arasına sıkışmış bir halde hissederken kendini " Neden olmasın? " diye düşünüyordu. Bazı kitaplarda okumuş, internette görmüş, haberlerde falan " Genç şarkıcı / yazar / aktivist / şair yaşamına son verdi " şeklinde, sadece sonsuzda bir cümle, kelimeler ve harfler yığını olarak kalacak ama ne gidenin ne de kalanların acısını anlatamayacak kadar basit, saçma ve evrende ne kadar çok bilinmeyen varsa o kadar bilinmeyenli bir ölümü duymuştu. Bu ölümleri gerçekleştirenler, kendi yaşamlarına son verenler, hayır hayır bizi bu bok çukurunda yalnız bır

Merhaba değerli dostlar, bu yazımda sizlere CONTROL isimli ilginç bir oyundan bahsetmek istiyorum. Şimdiye kadar oynadığım oyunlar içerisinde hikâyesi ve haritası en karışık oyun diyebilirim. Belki oynayan herkes için bu şekilde değildir ama bana çok karışık geldi. Aslına bakarsanız kendimi bu oyuna tam da veremedim. Bazı oyunlar var, oynadıkça oyunla bağ kuruyor, devamını merak ediyor ve her türlü zorluğa rağmen ilerlemek istiyorsunuz, bazı oyunlarda da bağ kurmanız biraz zor oluyor. Control, bağ kurmakta zorlandığım bir oyun oldu.

Yine harika çizimleri olan bir platform oyunu ama bu oyun şimdiye kadar oynadığım platform oyunlarından biraz farklı gibi! Oyunun hikâyesi bana ilginç geldi. Aslında Neversong ile tanışmam oyunun geliştiricisi olan Atmos Games’in bir diğer oyunu Pinstripe ile oldu. Neversong’dan önce oynamak istediğim oyun Pinstripe idi ama Neversong Türkçe dil desteği ile çıkınca ilk oynama şansını Neversong’a verdim. Sanırım iki oyunun da tasarımcısı Thomas Brush. Güzel işler çıkarıyor. Thomas Brush’ın tarzını seviyorum. Çok uzattım farkındayım.

Bazen hayatın akışının içinde şöyle bir durup “Ne oluyor yahu?” diyerek düşündüğünüz ve zamanın bu yüksek temposunda kısa bir mola aldığınız oldu mu? Bu molaları zaman zaman almak lazım. Hep durup durum değerlendirmesi yapabiliriz hem de biraz dinlenmiş oluruz. Ara sıra yaptıklarımıza ara vermek te yarar var. Oyun dünyasının o hareketli ve yüksek tempolu akışının içinde de Path Of Giants şöyle bir durup “Ne oluyor yahu?” dedirten ve bize kısa bir mola şansı tanıyan tatlı bir bulmaca oyunu. Hadi gelin biraz rahatlayalım.

Bazı oyunların grafiklerine âşık olursunuz, bazı oyunların hikâyesi çok iyidir, bazı oyunların ise burada tam anlatamayacağım bir çekiciliği olur. Annie: Last Hope (Bundan sonra sadece Annie diyeceğim) isimli oyunla ilk karşılaştığımda içim o anlatamadığım hislerle doldu. Bu oyunla ilgili; o anlatamadığım hislerimi anlatmaya çalışacağım.